Vrijdagochtend om 4 uur werden we door 4 meisjes van de school wakker gemaakt. “They took Richard”! Richard werd die ochtend ontvoerd door 4 mannen en hij mocht niet spreken tegen de meisjes toen ze hem brutaal meesleurden. Nick belde meneer Akibua, een vriend van Richard die werkt bij de politie in Uganda. Meneer Akibua kwam meteen naar ons huis wanneer we hem vertelde aan de telefoon wat er gebeurd was.
Diezelfde ochtend moesten Nick en ik naar het gerecht gaan in Luzira voor de zaak van Fatuma. De vrouw die 180 000 shillings (= 60 euro) van ons had gestolen. Het gebouw van het gerecht zag er uit als een woonkamer met 6 lange houten banken voor het publiek, twee bureaus voor de rechter en tolk plus een soort hokje van heuphoogte voor de beschuldigde, Fatuma. Eerst moest Nick zijn getuigenis afleggen en daarna ik. Ik werd vriendelijk verzocht om buiten te gaan staan wanneer Nick zijn verhaal voor de tweede keer deed. Vervolgens was het mijn beurt en ik voelde me erg zenuwachtig. Eerst moest ik mijn rechterhand opsteken en zweren dat ik de waarheid en niets dan de waarheid zou vertellen plus nog wat blablabla. Ik heb zeker 8 keer gevraagd om te herhalen wat ze zegden. Engels kan ik redelijk goed , maar Engels van de films is toch nog anders dan het Afrikaanse Engels moet ik zeggenJ.
Wanneer we het gebouw uitstapten kwamen we de zus van Richard tegen die ons meer wist te vertellen over de verdwijning van Richard. Ze vertelde ons dat Richard beschuldigd wordt van kindermisbruik. Richard zou een 15-jarig meisje van onze school misbruikt hebben volgens deze mensen. Één van de kidnappers is de pleegouder van het slachtoffer en wilde het hier duidelijk niet bij laten. De ontvoerders wisten ons te vertellen dat we naar een plein in Sambia moesten komen met 1 miljoen shilling (= 333 euro). Nick en ik namen samen met de zus van Richard een boda boda naar het plein.
Twee minuten nadat we arriveerden op het plein kwam er een witte Toyota naar ons toe gereden. Drie mannen stapten eerst uit, daarna kroop Richard uit de auto en kwam al mankend naar ons toe. Nick vroeg aan de mannen of hij en ik privé konden praten met Richard. Dit was geen probleem voor hen. Richard vertelde ons met tranende ogen dat ze hem beschuldigen van kindermishandeling en ze hem met een ijzeren staaf hebben geslagen op beide knieën, ellebogen en enkels. Op dat moment kon ik mijn eigen tranen niet de baas en rolden ze vloeiend over mijn wangen naar beneden. De ontvoerders kwamen dichterbij en vroegen 1 miljoen shilling om Richard te laten gaan en hm niet te vervolgen. Nick en ik waren bang dat ze Richard verder zouden slaan en daarom overhandigde Nick het geld aan één van de gruwelijke mannen.
Na de ontmoeting met de ontvoerders reden we naar huis om even uit te rusten. Na onze korte rust wandeldal we naar kitintale politiekantoor. Richard, meneer Akibua, Nick en ik maakten allen aan aparte verklaring.
Hopelijk blijft het bij dit incident en hoeven we dit niet meer mee te maken.
Kus Nick en Jill
Geen opmerkingen:
Een reactie posten