Zaterdagochtend belde Richard op de gsm van Nick en vroeg of wij de kinderen wilden begeleiden naar het trainingscentrum van Butabika. Hier gaan de kinderen heen om een presentatie op te voeren met traditionele dansen, liederen en toneelstukjes. Tijdens de voorstelling werd Richard opgebeld door zijn moeder. Ze zei dat hij meteen naar huis moest komen omdat er problemen zijn. Ik werd meteen ongerust en dacht aan de kidnappers. Ik belde meneer Akibua en bracht hem op de hoogte van Richard’s telefoontje.
Na een uur komt meneer Akibua naar Butabika en vraagt ons mee naar buiten. Onze vriend vertelde ons dat Richard nu gearresteerd werd wegens verkrachting van een 15-jarig meisje.
Nick, meneer Akibua en ik sprongen op de boda boda en reden snel naar het politiestation katwe, waar ze Richard ondervroegen. Net zoals de dag voordien maakten Richard, meneer Akibua, Nick en ik een verklaring. Het ging er echt heel onprofessioneel aan toe! De kidnapper , Richard en Fiona ( het “misbruikte” meisje) zaten in dezelfde kamer toen ze alle drie verhoord werden. Fiona stond onder druk en durfde niet anders dan het verhaal van de kidnapper te bevestigen. Een DNA-onderzoek is hier dan ook geen optie want de politie stikt hier van de corruptie! Toen we allen onze verklaringen hadden ingediend besloot de politieman van het onderzoek Richard, Nick , meneer Akibua en mij te arresteren. Mijn mond stond vol tanden! Nick en ik in de gevangenis!? Meneer Akibua werd gearresteerd wegens het achterhouden van informatie voor de politie, Richard voor kindermisbruik en tot slot Nick en ik voor het omkopen van de politie ( want er was een politieman zonder uniform aanwezig bij de overhandiging van het geld).
Ik ben nog nooit zo bang geweest. Nick en ik zouden in een aparte cel moeten slapen. Nick vertelde de politieman dat hij het geld had overhandigd en niet ik. Dat veranderde de zaak. De agent liet mij vrij , maar Nick moest blijven. Nick en ik hadden de hele dag niet gegeten omdat we te weinig tijd hadden, met als gevolg dat Nick flauw viel. Ik was helemaal in paniek en sloeg op zijn wangen om reactie te krijgen. Ik ben snel cola gaan halen en toen werd hij terug beter. Wanneer ik de ene lading tranen weg veegde kwam er al weer een andere lading. Op dat moment zei Nick tegen mij: “ Jill ik zie je graag en ik wil met je trouwen.” Op dat moment begon ik nog harder te wenen en mijn adem stokte ervan. Nick vertelde me: “ Ik wou het je op je verjaardag vragen, maar nu moest ik het kwijt. “Kijk thuis in mijn nachtkastje, daar ligt een ring voor jou…”
Kort daarna moest ik het politiestation verlaten en Nick bleef samen met meneer Akibua achter. Die nacht heb ik het thuisfront gebeld gewoon om een luisterend oor te kunnen hebben. Daarna probeerde ik de Artesis hogeschool te bereiken, maar helaas bereikte ik enkel het antwoordapparaat. Ik heb die nacht anderhalf uur proberen te slapen. ’s Morgens vroeg riep ik een boda naar me toe die me naar Nick toe zou brengen. Ik kwam het politiebureau drijfnat binnen en vroeg aan het bureau naar de blanke man die gisteren hier moest overnachten. Ik zag hem op het einde van de gang staan en liep naar hem toe. Ik denk dat ik hem buina dood genepen had!
Om 15 uur werden Nick en meneer Akibua vrijgelaten, maar helaas moest Richard nog blijven.
Kus Nick en Jill
Geen opmerkingen:
Een reactie posten