Wat een stressmoment…!

Na alweer een goed nachtje slapen werden we aan de ontbijttafel rijkelijk bedeeld met eten. Boterhammen met een omelet en heel veel fruit.  Na dit ontbijt namen we onze 2 grote netten met ballen te voet mee naar school. Onderweg keek iedereen al een beetje raar naar ons; ten eerste omdat we mzungus ( blanken) zijn en ten tweede; voor de 30 ballen die we op onze rug droegen.  De kinderen in de straat liepen ons achterna en wilden met de ballen spelen. 

Toen we op school aankwamen namen we een grote rekker uit ons materiaalzakje. Je plaatst 2 kinderen op 3 meter afstand ertussen en met hun aangezicht naar elkaar.  Dan plaats je de rekker rond de benen van beide leerlingen en het spel kan beginnen…  Bij deze begon onze eerste introductie speelplaatsspelen. Eerst startten we met 4 kinderen die meededen en al snel waren we aan ’t springen met 15 kinderen.  J

Kort daarna werden alle kinderen op de speelplaats verzameld en startten we met onze speech. Eerste stelden we ons individueel voor, dan vertelden we hen welke sporten we de komende 3 maanden gaan behandelen en welke doelen we willen bereiken met hen.  De kinderen waren muisstil en luisterden heel aandachtig naar ons, niet één die terwijl tegen een vriend of vriendinnetje babbelde. Stel je dat maar eens voor in onze scholen J

De speelplaats begint nu reeds een sportieve vorm te krijgen. Gisteren stonden onze palen al op de speelplaats om volleybal te spelen.  En de korte introductie van speelplaatsspelen. Maar dit is nog niet alles. We zijn samen met onze vriend Ivan naar de stad getrokken en kochten daar een basketbalring die we ook op de speelplaats gaan plaatsen.

 Toen we met de taxi terug kwamen naar Luzira zijn we door een miscommunicatie tussen mij en Nick  de portefeuille van Nick kwijtgeraakt in de taxi.  Nick vroeg aan mij of ik zijn zakje met portefeuille in de rugzak had gestoken en ik herinnerde mij er niets van dat hij dat aan mij had gevraagd, dus ik had hem niet. Ondertussen vertrok het busje en Ivan ging erachteraan met de boda boda. Hij stopte het busje en vroeg naar ons zakje met belangrijke documenten in ( reispas, visakaart, geld, gsm, …). De man in het busje zei dat hij geen blanken in zijn busje had vervoerd dus ging Ivan terug.  We zijn meteen een aangifte gaan doen bij de politie. En daarna zijn we naar de verzamelplaats van de taxi’s gegaan. Daar kwamen we het busje tegen ! Ik herkende de zetelbekleding van het busje en Ivan had de nummerplaat van de auto onthouden. Dus we vroegen meteen naar de portefeuille en die gaven ze ons dan ook, enkel de gsm en geld zijn we nu kwijt. Maar we zijn dolgelukkig dat de documenten nu terecht zijn!  Fieuw…. !!! Wat een stressdag!

Ondertussen hadden we onze visakaart geblokkeerd en wachten we nu op een oplossing om terug aan onze centjes te kunnen.

Mwelaba  (goodby)  trouwe lezers J!!!

Nick en Jill