Op 24 Maart kwamen Anja, Stefni en Jill aan van een zeer spannende en ervaringrijke reis in Uganda. Richard had natuurlijk op voorhand al enkele voorbereidingen gemaakt om de nieuwe gasten te ontvangen. Toen “the ladies” aankwamen op school werden ze met open armen, bloemen, muziek en veel geroep ontvangen. Ook ik mocht toen voor het eerst terug op school komen. Alle kinderen stormden naar me toe omdat ze wisten dat ik de gouden medaille had gewonnen. Voor Anja en Stefni was deze ontmoeting wel even schrikken. Zoveel liefde en vreugde hadden ze zelden op 1 plaatst gezien. Na de binnenkomen moesten we met z’n vieren naast elkaar gaan zitten. De kinderen dansten en zongen vele mooie stukken. Ook het gedicht over het verlies van de wezen hun ouders werd voorgedragen. Aan de reacties van moeder en dochter kon goed af te lezen zijn dat ze dit niet verwacht hadden.
Je kan jezelf iets voorstellen over de toestand in Uganda, maar je weet het pas echt als je er geweest bent!
Na deze voorstellingen werden we door de school rondgeleid en werd er nog wat nagedanst. Na deze ontmoeting moesten Anja en Stefni al terug naar het hotel vertrekken om de volgende dag terug huiswaarts te trekken. Tot zover het avontuur van Joossens/Wijnen.
Je kan jezelf iets voorstellen over de toestand in Uganda, maar je weet het pas echt als je er geweest bent!
Na deze voorstellingen werden we door de school rondgeleid en werd er nog wat nagedanst. Na deze ontmoeting moesten Anja en Stefni al terug naar het hotel vertrekken om de volgende dag terug huiswaarts te trekken. Tot zover het avontuur van Joossens/Wijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten